ภาษาและวัฒนธรรม

ภาษาและวัฒนธรรม2.ความหมายแบบแผนชีวิตระบบการดำเนินชีวิตเครื่องอุปโภค บริโภคสถาบันประเพณี3.คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมสังคมสถาบันประเพณีค่านิยม4.ความหลากหลายของวัฒนธรรมที่ตั้งความอุดมสมบูรณ์ความแร้นแค้นกลุ่มชนแวดล้อมนักปราชญ์หรือประมุขของกลุ่มชน1.เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม5.ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับวัฒนธรรม6.การใช้ภาษาสัมพันธ์กับวัฒนธรรมแบบแผนการมีชีวิตของมนุษย์ในวัฒนธรรมหนึ่งๆที่แตกต่างกับวัฒนธรรมอื่นๆเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาติไทยนั้นมีทั้งที่ เป็นรูปธรรมเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่เป็นนามธรรมภาษาสร้างธำรงและพัฒนาวัฒนธรรมภาษาสะท้อนวัฒนธรรมการใช้คำราชาศัพท์ระดับภาษาวัฒนธรรมไทยมีการแบ่ง ลําดับชนชั้นลดหลั่นกันไปการใช้ภาษาที่สัมพันธ์ กับวัฒนธรรมข้อนี้คือการใช้ราชาศัพท์หรือการใช้ ภาษาให้เหมาะสมกับฐานะบุคคลวัฒนธรรมไทยให้ความสำคัญแก่กาลเทศะมีค่า นิยมว่าต้องพิจารณาความเหมาะสมว่าสิ่งใดควร หรือไม่ควรในสถานการณ์หนึ่ง7.ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับภาษาและวัฒนธรรมภาษามาตรฐานภาษาถิ่นค่านิยมศิลปะและความรู้สึกความหมายเชิงรูปธรรมความหมายเชิงนามธรรมวัฒนธรรมเป็นสิ่งที่มนุษย์ท าให้เกิดขึ้นเพื่อประโยชน์ของสังคมตน สิ่งที่มีอยู่ตามธรรมชาติไม่นับเป็นวัฒนธรรมความไม่กีดกันคนต่างชาติต่างภาษาเสรีภาพทางศาสนาความรักสงบประนีประนอมเกรงใจคํานึงกาลเทศะรักสนุกมีนํ้าใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ความวิถีชีวิตของคนสังคมหนึ่งๆ ก่อกำเนิดขึ้นมา ได้เพราะคนในสังคมมีภาษาเป็นเครื่อง มือในการสื่อความคิดที่เกี่ยวกับการดำเนิน ชีวิตในแง่ต่างๆวัฒนธรรมหรือระบบชีวิตของหมู่ชนบันดาลให้ ภาษาพัฒนาไปตามลักษณะของสถาบันและค่า นิยมของหมู่ชนนั้นเมื่อพิจารณาภาษาไทยสังคมไทยให้ความสำคัญกับลำดับฐานะบุคลคำราชาศัพท์ภาษาไทยให้ความสำคัญกับชื่อของบุคคลโดยไม่นำมาเรียกพรํ่าเพรื่อลุง ป้า น้า อา พี่ชาย น้องชาย พี่สาว น้องสาวใช้สำหรับบุคคลระดับต่างๆสะท้อนให้เห็นถึง ค่านิยมลดหลั่นชั้นเชิงในวัฒนธรรมอย่างชัดเจนภาษาไทยให้ความสำคัญกับวัฒนธรรมต่างชาติ ยินดีรับวัฒนธรรมต่างชาติเข้ามาประสมกลมกลืน กับวัฒนธรรมไทยอย่างมีเหตุผลคนไทยช่างสังเกตและให้ความสำคัญกับการ จำแนกสิ่งต่างๆรอบตัวคนไทยพิถีพิถันกับภาษามักใช้ภาษาให้เกิดเสียง คล้องจองเพื่อความไพเราะและชอบเล่นสนุกกับ ภาษาภาษาไทยมีความละเอียดในการกล่าวถึงเรื่องใกล้ตัวแสดงออกผ่านคำเรียกญาติคำขยายต่างๆคนไทยให้ความสำคัญกับวัฒนธรรมต่างกลุ่มชน และยินดีรับวัฒนธรรมของกลุ่มชนอื่นมาใช้คำรื่นหูในวัฒนธรรมหนึ่งๆย่อมมีสิ่งต้องห้ามหรือสิ่งที่ไม่ ควรกล่าวถึงคำเรียกสิ่งต้องห้ามเหล่านั้นจึงมักเป็นคำต้องห้ามไปด้วยชาติทุกชาติมีกลุ่มคนที่พูดภาษาต่างกันสำเนียงต่างกันอาศัยอยู่ร่วมกันในชาติด้วยเหตุนี้จึงมีการ สถาปนาภาษาใดภาษาหนึ่งเป็นภาษากลางสำหรับใช้เป็นสื่อกลางในการติดต่อราชการภาษาที่ใช้สื่อสารกันในท้องถิ่นต่างๆภาษาถิ่นแม้ จะไม่ใช่ภาษามาตรฐานที่ใช้เป็นสื่อกลางในการ สื่อสารของคนในชาติความนึกคิดค่านิยมของคนกลุ่มหนึ่งชุมชนหรือกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในบริเวณเดียวกันเช่นซอยที่ฉันอยู่เป็นสังคมของคนรุ่นใหม่เป็นคำที่สื่อความหมายกว้างทั้งในความหมายที่ เป็นรูปธรรมและนามธรรมองค์การที่รับผิดชอบเรื่องใดเรื่องหนึ่งโดยเฉพาะพฤติกรรมที่ยึดถือปฏิบัติมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษจน ถึงปัจจุบันความรู้สึกพึงพอใจรังเกียจหรือละอายต่อการ กระทำใดๆหรือพฤติกรรมของคนกลุ่มหนึ่งซึ่งอาจ เปลี่ยนแปลงได้ตามกาลเวลามนุษย์อาศัยในพื้นที่ที่มีภูมิประเทศภูมิอากาศต่าง กันจะมีประเพณีวัฒนธรรมที่ต่างกันมนุษย์จะมีลักษณะนิสัยค่านิยมแบบแผนการดำเนินชีวิตแตกต่างกันตามสภาพความอุดมสมบูรณ์หรือ ความแร้นแค้นของที่อยู่วัฒนธรรมของกลุ่มชนได้รับอิทธิพลของวัฒนธรรมจากกลุ่มชนที่อยู่แวดล้อมหรือใกล้เคียงกลุ่มชนบางกลุ่มมีนักปราชญ์จำนวนมากเผยแพร่ ความรู้และบางกลุ่มมีประมุขที่ดีเมื่อเกิดวิกฤต การณ์อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นก็สามารถป้องกันศัตรู และคิดสร้างสรรค์ความเจริญให้แก่กลุ่มชน ของตนพีรวัส ปุ้ยพันธวงศ์์ ห้อง58 เลขที่16
944