zjawisko zmiany kierunku biegu promienia światła przy przejściu z jednego ośrodka do drugiego, w którym światło rozchodzi się z inną prędkością.

Zgodnie z prawem odbicia kąt padania jest równy kątowi odbicia, a promień padający, promień odbity i prosta prostopadła do powierzchni(normalna) w miejscu padania leżą w jednej płaszczyźnie.

to fala, której profil się nie przemieszcza, powstaje w wyniku interferencji dwóch takich samych fal biegnących w przeciwne strony wzdłuż tej samej prostej.

zjawisko polegające na odbieraniu fali o innej częstotliwości niż częstotliwość wysłana przez źródło, jest spowodowane ruchem względem siebie źródła fali i obserwatora.

to superpozycja fal pochodzących z różnych źródeł. Warunkiem trwałej interferencji fal jest ich spójność, czyli korelacja faz i równość częstotliwości.

fal elektromagnetycznych

Zmiana kierunku rozchodzenia się fali po przejściu przez wąską szczelinę lub na krawędzi.

cecha fali elektromagnetycznej (w tym także światła) określająca kierunek drgań wektora natężenia pola elektrycznego (a więc i wektora indukcji magnetycznej). Jeżeli drgania pola elektrycznego zachodzą w jednej płaszczyźnie, to falę nazywamy spolaryzowaną, jeśli w różnych płaszczyznach - niespolaryzowaną.